- στερέϊνος
- -ον, Ατραχύς, σκληρός («ἐν τοῑς στερεΐνοις τόποις», πάπ.).[ΕΤΥΜΟΛ. < στερεός + κατάλ.-ινος, κατά το πέτρινος].
Dictionary of Greek. 2013.
στερέϊνος
Look at other dictionaries:
στερεός — και στερρός, ά, ό / στερεός και στερρός, ά, όν, ΝΜΑ, θηλ. και στερεή και στερρή, και στέρεος, η ο, και στέριος, α, ο, Ν 1. αυτός που έχει πυκνή σύσταση, συμπαγής, σκληρός (α. «στερεά ουσία» β. «στερεὸν κέρας», Αριστοτ.) 2. ισχυρός, δυνατός, γερός … Dictionary of Greek
